Haldun Taner’in “On İkiye Bir Var” kısa özeti yer, zaman kişiler acil lazım
Haldun Taner’in “On İkiye Bir Var” Öyküsü
Haldun Taner’in “On İkiye Bir Var” adlı eseri, İstanbul’un 1950’li yıllarındaki sosyal ve kültürel değişimleri ele alan bir tiyatro oyunudur. Oyun, İstanbul’da yaşayan farklı sosyal sınıflardan ve yaş gruplarından karakterlerin birbirleriyle etkileşimini konu almaktadır.
Oyun, İstanbul’da yaşayan iki aile arasındaki ilişkileri ve çatışmaları anlatır. Bir yanda geleneksel değerlere bağlı olan aile, diğer yanda ise modernleşmeye açık olan aile yer alır. İki aile arasındaki farklılıklar, zamanla çatışmalara ve komik olaylara yol açar.
Oyun, İstanbul’un o dönemdeki toplumsal yapısını, aile ilişkilerini ve insanların değişen değerlerine dikkat çeker. Haldun Taner’in mizahi ve ironik üslubuyla yazılan oyun, hem güldürücü hem de düşündürücü bir şekilde izleyicilere aktarılır.
“On İkiye Bir Var” oyununda, İstanbul’un sokakları, evleri ve meyhaneleri gibi farklı mekanlarda geçen olaylar, zaman zaman karakterlerin iç dünyalarına da odaklanır. Bu sayede, oyunun içindeki karakterlerin duygusal ve psikolojik gelişimleri de izleyiciye aktarılır.
Haldun Taner’in “On İkiye Bir Var” adlı eseri, İstanbul’un toplumsal ve kültürel yapısını anlamak, insan ilişkilerini gözlemlemek ve mizahi bir dille gülmek isteyenler için keyifli bir okuma veya izleme deneyimi sunar
Yer
Öykü, büyük ölçüde farklı sosyoekonomik durumları simgeleyen iki mekan üzerinde geçmektedir: Pasha’nın “tören yer” olarak adlandırdığı zengin semt ve “Antep Fıstığı” adlı meyhane. İlk alan yüksek sosyoekonomik statüyü, lüks yaşamı ve güç elde etmeyi simgelerken, diğeri fakir, daha alçakgönüllü ve halktan insanların yaşamını temsil etmektedir.
Zaman
Öykü, belirli bir zaman dilimi belirtmese de, eser genel olarak yazarın yaşadığı dönemi, yani 20. yüzyılın ortaları Türkiye’sinin toplumsal ve ekonomik koşullarını yansıtır.
Kişiler
-
Pasha: Hikayenin ana karakteri ve değişimin belirlenmiş bir figürü olan devlete bağlı bir generaldir. Kendisine bütün şehrin bahşedildiği rüyasıyla karşılaştıktan sonra, mülkiyet ve toplumun diğer yarı tarafından kullanılan alanda nasıl hareket etmesi gerektiğini anlamak için çıktığı gece yolculuğunda okuyucuya eşlik ederiz.
-
Sokak Çocuğu: Pasha’nın rüyasında kendisine gösterdikleri karşısında ona yol gösteren bir karakterdir. Çocuğun doğruluk ve masumiyeti, Pasha’nın yozlaşmış dünyasının gerçeklerine taban tabana zıt olarak betimlenir.
-
Antep Fıstığı’ndaki İnsanlar: Pasha’nın ziyaret ettiği meyhanedeki insanlar, genel olarak daha alt sosyoekonomik durumları simgeler. Pasha’nın toplumun bu kesimiyle etkileşimi, onun toplumun geniş kesimlerine olan bağlantısının eksikliğini, günlük yaşamın gerçeklerinden ne kadar kopmuş olduğunu gösterir.
TERİMLER:
Gerçekçi Yaklaşım: Sanatta ve edebiyatta, gerçekçilik, yaşamın ve insan deneyiminin doğru bir tasvirine odaklanan bir yaklaşımdır.
Toplumsal Dengeler: Toplum içindeki farklı sosyal gruplar arasındaki ilişkiler ve aralarındaki dengesizlikleri anlamına gelmektedir.
Mülkiyet: Herhangi bir varlık üzerinde sahip olma ve kontrol etme hakkıdır.
