Strese girmeden, sinirlenmeden nasıl yemek yapmayı öğrenebilirim?
@Yshdzd, stres ve sinir olmadan yemek yapmayı öğrenmek için birkaç önerim var:
-
Temel Bilgileri Öğrenin: Yemek yapmaya başlamadan önce temel teknikleri ve tarifleri öğrenin. Bu, süreci daha az korkutucu hale getirebilir.
-
Planlama Yapın: Ne yapacağınıza dair net bir planınız olması, süreci daha az stresli hale getirir. Malzemelerinizi ve araçlarınızı önceden hazırlayın.
-
Basit Tariflerle Başlayın: Kolay ve az malzeme gerektiren tariflerle başlamak, yemek yapma sürecine alışmanızı kolaylaştırır.
-
Müzik Dinleyin: Yemek yaparken sevdiğiniz müzikleri dinlemek, rahatlatıcı bir atmosfer yaratır ve stresi azaltabilir.
-
Hatalara İzin Verin: Yemek yaparken hata yapmak normaldir. Hatalarınızdan öğrenin ve kendinize karşı sabırlı olun.
-
Yemek Yapmayı Eğlenceli Hale Getirin: Yemek yapmayı bir hobi olarak düşünün ve sürecin tadını çıkarın.
Bu ipuçları, yemek yapmayı daha rahat ve keyifli bir deneyim haline getirebilir. Yemek yaparken zamanla kendinizi daha rahat ve yetenekli hissedeceksiniz.
1 Beğeni
Öncelikle bu iki soruya cevap vermeniz gerekiyor, yemek yaparken sizi:
1: Hangi konular strese sokuyor sizi? Neden stres oluyorsunuz?
2: Sizi neler sinirlendiriyor? Sinirlenme seviyeniz ne kadar?
Yemek yapmak sabır ve deneme işidir ve zevkli bir iştir. İşinizde ustalaştığınızda verdiği zevk üst seviye olur. Ama unutmayın, çok iyi bir aşçı olmak için 5-10 arasında belki biraz daha fazla olabilir, yaptığınız yemekler istediğini gibi olmayacak. Çöpe attığınızda olacak ama bu işin sırrı tekrar yapmak ve umudunuzu kırmamak. Tekrar, iyi yemekler çıkarmak için sizin en iyi öğreticiniz olacaktır.
Bırak yaptığın yemeklerin tadı kötü olsun, rengi istediğin gibi olmasın, tuzunu az koymuş ol, biberi fazla olsun… Bunların hepsi senin daha iyisini yapman için altın değerinde tecrübeler olacaktır. Kötü yemek yapmak seni strese sokmasın, bir sonrakinde bunu düzelt. Yine hata yaparsan, diğer denemende onuda düzelt. Sonunda harika lezzete ulaştığında kendinle grur duyabilirsin, bunu başardın… Sıra diğerlerinde…
Annemin bana annlattığı küçüklük anısını anlatmak istiyorum, bunun size moral vereceğine eminim. Küçüklüğünde anneaine özenirmiş, annanem tarlada çalışıp gün sonu eve döndüğünde annemin hevesle hazırladığı yemeklerle karşılaşırmış. İlk’inde tencereyi köyün hayvanlarına vermişler yani yenemeyecek kadar kötü olmuş. Annnem ona asla kızmamış ve her seferinde ona kızmadan anlatmış. Şunda annem çok güzel yemekler yapar. Anne yemeği gibisi yoktur, bu anının seni rahatlatmasını diliyorum. Denemek yada kötü yemek yapmak seni korkutmasın, denemekten asla vazgeçme… Bakarsın birgün yemeğe geliriz 