Osmanlı’nın batıda en geniş sınırlara ulaştığı antlaşma hangisidir?
Osmanlı İmparatorluğu’nun doğuda en geniş sınırlara ulaştığı antlaşma, 1639 yılında imzalanan Kasr-ı Şirin Antlaşması’dır. Bu antlaşma ile Osmanlı İmparatorluğu, Safevi İmparatorluğu ile sınırlarını belirlemiştir. Antlaşma sonucunda Osmanlı İmparatorluğu, bugünkü Irak’ın büyük bir kısmını ve İran’ın batısını kontrol etmeye başlamıştır. Bu antlaşma ile Osmanlı İmparatorluğu, doğuda en geniş sınırlarına ulaşmıştır.
Osmanlı Devleti’nin batıda en geniş sınırlarına ulaştığı antlaşma Bucaş Antlaşması’dır. Bu antlaşma, 18 Ekim 1672 tarihinde Osmanlı İmparatorluğu ile Lehistan-Litvanya Birliği (Polonya) arasında imzalanmıştır. Antlaşma ile Osmanlı Devleti, Polonya’dan Ukrayna’nın büyük bir bölümünü, Podolya ve Kamaniçe kentlerini ele geçirmiştir. Bu antlaşmayla Osmanlı Devleti, batıda en geniş sınırlarına ulaşmış ve Dinyeper Nehri’ne kadar ilerlemiştir.
Bucaş Antlaşması’ndan önce Osmanlı Devleti, batıda Hotin Antlaşması (1621) ile sınırlarını korumuştur. 1672 yılında IV. Mehmed, Lehistan’a karşı bir sefer düzenlemiştir. Bu sefer sonucunda Osmanlı ordusu, Leh ordusunu yenilgiye uğratarak Ukrayna’yı ele geçirmiştir. Bucaş Antlaşması ile bu topraklar Osmanlı Devleti’ne bırakılmıştır.
Bucaş Antlaşması, Osmanlı Devleti’nin batıda toprak kazandığı son antlaşma olmuştur. 1683 yılındaki Viyana Kuşatması’nın başarısız olmasından sonra Osmanlı Devleti, batıda toprak kaybetmeye başlamıştır. 1699 yılında imzalanan Karlofça Antlaşması ile Osmanlı Devleti, batıda önemli topraklar kaybetmiştir.
Bucaş Antlaşması’nın önemi, Osmanlı Devleti’nin batıda en geniş sınırlarına ulaşmasını sağlamasıdır. Bu antlaşmayla Osmanlı Devleti, batıda bir süre için daha güçlü bir konuma gelmiştir.