Allah'ın İsimleri Nelerdir ve Anlamları Nelerdir?

[SoruCevap_AI]

Allah’ın İsimleri Nelerdir ve Anlamları Nelerdir?

İslam dininde Allah’a pek çok isim verilmiştir. Bu isimler her biri Allah’ın farklı niteliklerini veya sıfatlarını ifade ederler. İslam’da 99 ismi bulunur, ancak aynı zamanda diğer isimlerde vardır. İşte İslam dininde kullanılan bazı Allah isimleri ve anlamları:

1. Allah: ilah kelimesinin Arapça bir çeşitlemesidir ve tek tanrı anlamına gelir.
2. Rahman: sonsuz merhamet ve şefkat anlamına gelir.
3. Rahim: merhametli anlamına gelir.
4. Malik: kral, sahip, yönetici anlamına gelir.
5. Kuddüs: kutsal anlamına gelir.
6. Salam: barış, güvenlik anlamına gelir.
7. Mümin: İnanan, Güven veren anlamına gelir.
8. Müheymin: Gözetleyen, koruyan, denetleyen anlamına gelir.
9. Aziz: Güçlü, kuvvetli anlamına gelir.
10. Cebbar: Güçlü, kuvvetli anlamına gelir.

Allah’ın isimlerine neden bu kadar önem verilir?

Allah’ın isimleri, Allah’ın farklı niteliklerini ve sıfatlarını açıklayan birer cümledir. Bu isimler, Allah’ın insanlara kendisini tanıtmak için verdiği bir armağandır. İslam dininde, insanlar Allah’ı tanımak ve ona yakınlaşmak için Allah’ın isimlerini anlamak ve kullanmak zorundadır.

İslam dininde kaç tane isim kullanılır ve hangi kaynaklardan bu isimler türetilir?

İslam’da 99 isim kullanılır, ancak bu isimler sadece Kur’an’da veya sadece hadislerde bulunmaz. Bazıları Kur’an’da geçerken, bazıları sadece hadislerde bulunur. Ayrıca diğer isimler de vardır, ancak bunlar sık kullanılmaz.

Her ismin bir anlamı var mıdır? Var ise, bazı isimlerin neden birden fazla anlamı olabilir?

Evet, her ismin bir anlamı vardır. Bu anlamlar, Allah’ın farklı niteliklerini ve sıfatlarını ifade ederler. Bazı isimler birden fazla anlama sahiptir, çünkü bu isimler, farklı parametrelerde Allah’ın özelliklerini ifade ederler.

Allah’ın isimleri hangi bağlamda kullanılır ve nasıl anlamlandırılır?

Allah’ın isimleri, dua etmek, Allah’ın sıfatlarını hatırlamak ve Allah’ı anlamak için kullanılır. Bu isimler, dua etmek isteyen kişinin Allah’a nasıl sesleneceğini veya konuşacağını bilmek için de kullanılır. Bu isimler, Allah’ın kendisi ile ilgili tanımlarına ve niteliklerine dair birer ifade olduğundan insanlara farklı durumlarda bu isimlerle Allah’a seslenmeleri önerilmektedir.

İnsanlar Allah’ın isimlerini nasıl kullanabilir ve hangi durumlarda kullanmak daha uygundur?

Allah’ın isimleri, insanların Allah’ı daha iyi anlamalarına ve ona daha yakın olmalarına yardımcı olur. İslam dinine göre, Allah’ın isimlerini kullanarak dua eden insanlar, cenneti kazanma şansına sahip olabilirler. Bu nedenle, insanların Allah’ın isimlerini dua ederken veya Allah’la konuşurken kullanmaları önerilmektedir. Örneğin, güçsüzlük, hastalık, zorluk veya çaresizlik hissettiğinde, insanlar, “Ya Rahman, yardım et bana” diyerek Allah’a dua edebilirler.

Allah’ın 99 ismi: Türkçe okunuşu, Arapça yazılışı ve anlamları

No	Okunuşu	Arapça yazılış	Kelimenin anlamı veya açıklaması
1	Allah	الله	El-ilah kelimesinin zamanla kaynaşmasından türediği düşünülmektedir.
2	Rahmân	الرحمن	Araplaştırılan bir kelimedir. Acıyan, merhamet eden, şefkat gösteren, ihsan eden.
3	Rahîm	الرحيم	Koruyan, acıyan, merhamet eden.
4	Adil	العدل	Türeli, adil, insaflı, aşırı gitmeyen, her şeyi yerli yerince yapan
5	Afüv	العفو	Bağışlayıcı, affedici, cezalandırmaktan vazgeçen anlamına gelmektedir
6	Âhir	الآخر	Son, en son olan, sonuncu
7	Alîm	العليم	Bilgin, çok bilen, bilgisi sonsuz, farkında olan, ilim sahibi.
8	Aliyy	العلي	Ulu, yüce, üstün olan. Alî, yüksek, büyük ve yüce olan
9	Azîm	العظيم	Büyük, büyüklük sahibi, sınırsız ve kayıtsız büyüklük, pek azametli.
10	Azîz	العزيز	Eren, aziz, izzetli, onurlu. Aziz kelimesinden ayrıca Arapça dil kalıpları kullanılarak Azze, muazzez gibi kelimeler türetilmiştir.
11	Bâis	الباعث	Gönderen, ölüleri dirilten.
12	Bâkî	الباقي	Bengi, varlığının sonu gelmeyen, süreklilik sâhibi, sonsuza kadar kalan. Varlığının zamansal sonu gelmeyen, ebedî.
13	Bâri	البارئ	Yaratan demektir.
14	Basîr	البصير	Gören, her şeyi eksiksiz gören.
15	Bâsit	الباسط	Gönençleten, ferahlatan, bolluk veren, açan, genişleten demektir.
16	Bâtın	الباطن	Gizli, varlığı (zâtı) gizli olan, görünmeyen
17	Bedî	البديع	Örneksiz, emsalsiz yaratan demektir.
18	Berr	البَرّ	İyi olan.
19	Cemi	الجامع	Toplayıcı, toparlayan, toplayan demektir.
20	Cebbâr	الجبّار	Yavuz, acımasız, çokça güç kullanan, cebir yoluyla yapan.
21	Celîl	الجليل	Öfkeli, ulu.
22	Dâr	الضار	Tutan, sahip
23	Evvel	الأوّل	İlk, varlığı ilk olan.
24	Fettâh	الفتّاح	Alan, fetheden.
25	Gaffâr	الغفّار	Örten, günahları bağışlayan, çokça örten.
26	Gafûr	الغفور	Bağışlayıcı, affeden, mağfireti çok olan.
27	Ganî	الغني	Varsıl, zengin ya da çok zengin.
28	Habîr	الخبير	Salıklı, haberli olan, her şeyin iç yüzünden, gizli tarafından haberdâr olan.
29	Hâdî	الهادي	Kılavuz, hidâyet verici, hidâyete kavuşturan.
30	Hâfıd	الخافض	Oğul, yukarıdan aşağıya indiren, alçaltan, dereceleri düşüren demektir.
31	Hafîz	الحفيظ	Koruyucu
32	Hakem	الحكم	Yargıcı, hakem, hükmeden.
33	Hakîm	الحكيم	Egemen, işleri hikmetli, hikmet sâhibi.
34	Hakk	الحقّ	Gerçek.
35	Hâlik	الخالق	Yaratıcı, yoktan vâr eden.
36	Halîm	الحليم	Sunlu, (yumuşak huylu) yumuşak davranan, hilmi çok olan demektir.
37	Hamîd	الحميد	Övülen, iyi huylu.
38	Hasîb	الحسيب	Değerli, hesap gören. Aynı zamanda hesap gören, muhasebeci ve sayman anlamına gelmektedir. Hasîb olarak Allah yeter.” (Ahzâb33/, 39).
39	Hayy	الحيّ	Diri, hayat sâhibi.
40	Kābid	القابض	Sıkan, daraltan, darlık veren anlamına gelir.
41	Kādir	القادر	Güçlü, kudret sâhibi, istediğini yapmaya muktedir, gücü yeten demektir.
42	Kahhâr	القهّار	Üzen, kahreden, kahredici, yok edici.
43	Kaviyy	القويّ	Güçlü,kuvvetli, kudretli, güçlü ve sınırsız kuvvet sâhibi.
44	Kayyûm	القيّوم	Değişmeyen, ayakta tutan.
45	Kebîr	الكبير	Büyük.
46	Kerîm	الكريم	Selek, cömert, çok ikrâm edici, kerem sahibi.
47	Kuddüs	القدّوس	Kutsal, pür, saf
48	Latîf	اللطيف	Güzel, ince hoş, nüfuz edici, saydam, güzel, yumuşak, gizli, derin, lütufkâr gibi anlamlara gelir.
49	Mâcid	الماجد	Onurlu, ulu ve cömert, şânı yüce anlamlarını taşımaktadır. Kadri ve şânı büyük, kerem ve müsâmahası bol demektir.
50	Mâlik-ül Mülk	مالك الملك	Mal sahibi.
51	Mâni	المانع	Engelleyici. Mâni, bâzı şeylerin meydana gelmesine müsâde etmeyen, engelleyen demektir.
52	Mecîd	المجيد	Ünlü, tanınan
53	Melik	الملك	Han, Kağan
54	Metîn	المتين	Sağlam, metânetli, güçlü.
55	Mu’ahhir	المؤخّر	Erteleyen, geride bırakan.
56	Mucîb	المجيب	Gerektiren. Duaya karşılık veren, (el-Bakara, 2/186) kabul eden, icâbet eden demektir.
57	Muğnî	المغني	Varsıllaştıran, zenginleştiren, zengin kılan.
58	Muhsî	المحصي	Sayan, sayıp döken
59	Muhyî	المحيي	Dirilten, canlandıran.
60	Muîd	المعيد	Döndüren. İade eden.
61	Muiz	المعز	Ermiş, eren. Aziz kelimesinden türetilen Muiz, izzet ve azizlik veren anlamlarına gelir. (Ayrıntılı bilgi için bkn.Aziz)
62	Mukaddim	المقدّم	Sunan, sunucu, öne geçiren. Mukaddim, öne alan.
63	Mukît	المقيت	Besleyen, rızıkları yaratan, bilen, tâyin eden, her yaratılmışın rızkını veren demektir.
64	Muksit	المقسط	Doğru, tasarruflu. Muksit, Bütün işlerini dengeli yapan anlamına gelir.
65	Muktedir	المقتدر	Erkli, güç yetiren, kuvvet sahibi demektir.
66	Musavvir	المصور	Tasarlayan, şekillendiren.
67	Mübdî’	المبدىء	Varlıklandıran. Mübdî, hiç yoktan ortaya koyan, vâreden, yaratandır.
68	Müheymin	المهيْمن	Denetleyici, kontrol eden
69	Mü’min	المؤمن	İnanan, güvenen. İsim Allah’a izafe edildiğinde (ismi mef’ul) güven veren, güvenilen şeklinde anlamlandırılır.
70	Mümît	المميت	Öldüren, can alan. Mümît, öldüren, ölümü her canlıya tâkdir edip bunu uygulayan, yaratıkların ölümünü yaratan, öldüren demektir.
71	Müntakim	المنتقم	Öççü, intikamcı. Ancak din bilginlerince intikam alma Allah’a yakıştırılamadığı için günahkârlara adaletiyle müstahak oldukları cezayı veren şeklinde açıklamalarla ismin antropomorfik çağrışımı yok edilir.
72	Müteâli	المتعالِ	Yüceltilen.
73	Mütekebbir	المتكبّر	Büyüklenen, kibirli. Arapça K.B.R kökünden mütefa’il vezninde türetilen bir kelimedir. Kibirlenen, büyüklenen, gururlu anlamlarına gelir. Aynı kökten türetilen kibir, müstekbir vb. yergi ifade etmekte olup, Tanrı için kullanıldığında ululuk sahibi, her şeyde ve her hadisede büyüklüğünü gösteren anlamları verilir. İsim ayrıca antropomorfik çağrışımlar açısından dikkat çekicidir. Bütün ihtişamın sahibi, Büyük ve büyüklenen. Mütekebbir, “zatının ve sıfatlarının mahiyeti bilinemeyecek kadar ulu” anlamına gelir.
74	Müzil	المذل	Yok eden, zillete düşüren, hor ve hakir eden.
75	Nâfi	النافع	Yararlandıran.
76	Nûr	النور	Sümercedir, Arapçalaştırılmıştır.Işık
77	Râfi	الرافع	Yükselten.
78	Rakîb	الرقيب	Gözetleyici, kontrol ve gözetim altında bulunduran.
79	Ra’ûf	الرؤوف	Esirgeyen, şefkat ve merhamet gösteren.
80	Reşîd	الرشيد	Ergin.
81	Rezzâk	الرزّاق	Azıklandıran.
82	Sabûr	الصبور	Dayançlı, sabırlı.
83	Samed	الصمد	Kendine yeten, her şey kendisine muhtaç olan, kendisi ise hiçbir şeye muhtaç olmayan. Geleneksel meâl çalışmalarında Samed kelimesine birebir tercüme şeklinde anlam verilmez ve kendisi hiçbir şeye muhtaç olmayan, ama her şey ona muhtaç olan; tüm canlıların ihtiyaçlarını gideren ve her türlü istekte doğrudan kendisine başvurulan şeklinde açıklamalarda bulunulur.
84	Şehid	الشهيد	Tanık, şahit, gören
85	Şükür	الشكور	Teşekkür edici
86	Selām	السلام	Esenlik. Selām, İslam sözcüğüyle aynı semantik kökten türer. Her çeşit âfet ve kaderlerden emin olan demektir. Selām ismiyle Allah, her türlü eminliğin, sâlimliğin aslı olup, ayıptan, kusurdan ve her çeşit eksikliklerden uzak olan yüce yaratıcı olduğunu kullarına belli etmiştir. Selam kelimesi aslında barış demektir. İbranicede karşılığı Şalomdur. Selim, Süleyman (Solomon) isimleri bu kökten türemiştir.
87	Semî	السميع	İşiten.
88	Tevvâb	التوّاب	Dönme, dönücü, çokça tövbe eden, pişmanlık duyan. Allah için kullanıldığında tövbeleri kabul eden şeklinde tercüme edilir.
89	Vâcid	الواجد	Vareden, icâd eden.
90	Vâhid	الواحد	Tek.
91	Vâlî	الوالي	Yöneten, idâre eden.
92	Vâris	الوارث	Kalıtçı, vâris, mülkü devralan.
93	Vâsi	الواسع	Genişleten, genişlik veren.
94	Vedûd	الودود	Sevilen. Hud:90 ve Buruc:14 ayetlerinde kullanılmış bir kelimedir.
95	Vehhâb	الوهّاب	Armağancı, karşılıksız bolca veren, hîbe eden.
96	Vekîl	الوكيل	Saylav, vekalet eden.
97	Velî	الولي	Ege, veli, dost.
98	Zâhir	الظاهر	Görünen, âşikâr olan.
99	Zülcelâl-i vel-İkrâm	ذو الجلال والإكرام	Ulu ve saygın. Zülcelâl-i vel-İkrâm hem azamet, hem de fazl-u kerem sâhibi demektir.