“Son Akşam Yemeği”, Rönesans döneminin en ünlü ressamlarından Leonardo Da Vinci’nin en ikonik eserlerinden biridir. Bu önemli sanat eseri, hangi yapıda yer almaktadır? Eserde tasvir edilen son akşam yemeği hikayesi hangi dini metne dayanmaktadır ve eser nerede, hangi malzemeler kullanılarak oluşturulmuştur? Ayrıca, tablonun zaman içinde nasıl korunduğu ve oluşan hasarların nasıl onarıldığı konuları da merak konusudur.
Leonardo Da Vinci’nin “Son Akşam Yemeği” Tablosunun Yeri ve Hikayesi
Tablonun Bulunduğu Yapı
Leonardo Da Vinci’nin unutulmaz eseri “Son Akşam Yemeği”, Santa Maria delle Grazie manastırının yemek salonunda, Milano, İtalya’da yer almaktadır. Tablo, yemek salonunun duvarına, yukarıdan aşağıya 460 cm ve soldan sağa 880 cm ölçülerinde doğrudan boyanmıştır.
Tablonun Hikayesi ve Oluşturulması
“Son Akşam Yemeği”, Hristiyanlık inancına göre İsa’nın 12 havari ile son yemeğini yediği ve hainin açıklandığı olayı betimler. Bu hikaye, Yeni Ahit’teki dört İncil’de (Matta, Markos, Luka ve Yuhanna) anlatılmaktadır.
Leonardo da Vinci, eseri 1495-1498 yılları arasında oluşturmuştur. Tabloyu oluştururken, sanatçı tradisyona karşı çıkmış ve fresk tekniği yerine yağlı boya ve tempera kullanmıştır. Bu kararının sebebi, renk ve doku ayrıntılarını daha fazla kontrol etme isteğidir. Ancak bu tercih, eserin zamanla bozulmasına yol açmıştır.
Tablonun Korunması ve Onarılması
“Son Akşam Yemeği” zaman içinde çeşitli felaketlere maruz kalmıştır: havan topu saldırıları, kapının konumu sebebiyle oluşan fiziksel hasarlar, nem ve kirlilik gibi. Ancak tüm bu olaylara rağmen tablo, koruma ve onarım çabaları sayesinde hayatta kalmıştır.
Çeşitli tarihlerde (1901, 1908, 1924 ve 1951) yapılan restorasyon girişimlerine rağmen eserin orijinal boya tabakası büyük ölçüde kaybolmuştur. En kapsamlı ve tartışmalı restorasyon çalışması 20 yıl süren 1979-1999 yılları arasında gerçekleştirilmiştir. Bu restorasyon çalışması, eserin orijinal hâlini en iyi şekilde yansıttığı düşünülen hâliyle korunmasını ve gözlemlenmesini sağlamıştır.
TERİMLER:
Santa Maria delle Grazie: Milan, Italya’daki bir manastır ve kilise.
Fresk tekniği: Kireçli sıvaya, sıva henüz nemliyken uygulanan bir duvar resim teknik.
Tempera: Öncelikle yumurta akı veya sarısı ile karıştırılan pigmentlerden oluşan da Vinci’nin kullandığı boyama tekniği.
Havan: Bir top mermisini yüksek açıyla atabilen bir tür silah. Bu silah, 15. yüzyılda kullanılmaya başlandı.
Restorasyon: Hasar görmüş veya zamanla yıpranan sanat eserlerinin orijinal haline getirilme çalışmaları.